روان شناسی تربیتی یکی از مهترین رشتههایی است که به بحث و بررسی پیشرفتهای درسی و نارسائیهای تحصیلی یاد گیرندگان میپردازد. به عبارتی روان شناسی تربیتی شاخهای از علم روان شناسی است که هدف آن کمک به دست اندرکاران تربیت در برخورد درست با مسائل آموزشی و تربیتی است. تربیت معادل اصطلاح انگلیسی education است که گاهی نیز به پرورش ترجمه شده است. در هر حال تربیت عبارت است از جریانی منظم و مستمر که هدف آن کمک به رشد جسمانی ، شناختی ، روانی ، اخلاقی و اجتماعی یا بطور کلی رشد شخصیت افراد در جهت کسب هنجارهای مورد پذیرش جامعه و نیز کمک به شکوفا شدن استعدادهای آنهاست. به این ترتیب واژه تربیت معنی کلیتری مییابد و از آنجا که نظام تربیتی ، نظامی گسترده است، روان شناسی تربیتی در بدو تاسیس عمده زمینههای تربیت را شامل میشد، اما با رشد سایر حوزههای روان شناسی حیطه عمل آن محدودتر گشته و تنها مسائل تربیتی مربوط به شرایط آموزشگاهی و آموزش را شامل شد.
سرفصل :
تاریخچه
نقش و تاثیر در زندگی
ساختار
ارتباط با سایر علوم
سخنانی از محمد صالح ابوسعیدی در باب تربیت فرزند
وظايف والدين در جنبه معنوی و روانی
پرورش دینی
کودک و عقائد دينی
نحوه پاسخگويی والدين به سئوالات کودک
آموزش نبوت ،امامت و معاد به کودک
پرورش اخلاقی کودکان
اهميت پرورش اخلاقی
عادت های غلط
تربیت اخلاقی
اهميت نظم وانضباط در تربيت کودک
رابطه ی کودک با اشخاص و اشیا ء
رابطه والدین با کودک
روابط کودک با خواهران و برادران
رابطه ی کودک با دیگران
نوع روابط در بین اعضای خانواده
انواع شيوه های تربيت
اصلاح معایب کودک
رابطه ی کودک با وسایل و ابزار
کودک و کتاب
کودک و اسباب بازی
انتخاب اسباب بازی مناسب