روان شناسی تربیتی یکی از مهترین رشتههایی است که به بحث و بررسی پیشرفتهای درسی و نارسائیهای تحصیلی یاد گیرندگان میپردازد. به عبارتی روان شناسی تربیتی شاخهای از علم روان شناسی است که هدف آن کمک به دست اندرکاران تربیت در برخورد درست با مسائل آموزشی و تربیتی است. تربیت معادل اصطلاح انگلیسی education است که گاهی نیز به پرورش ترجمه شده است. در هر حال تربیت عبارت است از جریانی منظم و مستمر که هدف آن کمک به رشد جسمانی ، شناختی ، روانی ، اخلاقی و اجتماعی یا بطور کلی رشد شخصیت افراد در جهت کسب هنجارهای مورد پذیرش جامعه و نیز کمک به شکوفا شدن استعدادهای آنهاست. به این ترتیب واژه تربیت معنی کلیتری مییابد و از آنجا که نظام تربیتی ، نظامی گسترده است، روان شناسی تربیتی در بدو تاسیس عمده زمینههای تربیت را شامل میشد، اما با رشد سایر حوزههای روان شناسی حیطه عمل آن محدودتر گشته و تنها مسائل تربیتی مربوط به شرایط آموزشگاهی و آموزش را شامل شد.
سرفصل :
تاریخچه
نقش و تاثیر در زندگی
ساختار
ارتباط با سایر علوم
سخنانی از محمد صالح ابوسعیدی در باب تربیت فرزند
وظايف والدين در جنبه معنوی و روانی
پرورش دینی
کودک و عقائد دينی
نحوه پاسخگويی والدين به سئوالات کودک
آموزش نبوت ،امامت و معاد به کودک
پرورش اخلاقی کودکان
اهميت پرورش اخلاقی
عادت های غلط
تربیت اخلاقی
اهميت نظم وانضباط در تربيت کودک
رابطه ی کودک با اشخاص و اشیا ء
رابطه والدین با کودک
روابط کودک با خواهران و برادران
رابطه ی کودک با دیگران
نوع روابط در بین اعضای خانواده
انواع شيوه های تربيت
اصلاح معایب کودک
رابطه ی کودک با وسایل و ابزار
کودک و کتاب
کودک و اسباب بازی
انتخاب اسباب بازی مناسب
واژه اي كه بنام (روانشناسي) براي شناساندن علم مطالعه و بررسي رفتار رواج يافته ترجمه لغت پسيكولوژي ( يا با تلفظ انگليسي سايكالاجي) مي باشد كه در اصل از دو كلمه يوناني پسيكه به معني روح و روان و لوگوس به مفهوم تحقيق و بيان مشتق شده است. پسيكه مفاهيم متعدد دارد. برخي آن را به معني ديگر روان تفسير نموده اند. اين كلمه نام يكي از خدايان افسانه اي يونان قديم بوده كه در ابتدا زندگي بشري و فنا پذير داشته بعدا در زمره خدايان در آمده و جاودان گرديد. كيفيت روح يا روان نيز ناشي از افسانه جاوداني پسيكه مي باشد .بنابر كيفيت فوق ترديدي نيست دانش روانشناسي داراي تاريخچه طولاني فلسفي و باستاني است و آغاز آن از زمان شناخت بشر وسيله خودش و آشنائي او به كيفيات و حالات رفتاري خود و نسبت به محيط و اجزاء سازنده آن مي باشد واين تاريخچه جنبه كاملا فلسفي داشته و شرايط يك عالم تجربي را نداشت زيرا روانشناسي دانشي نوين و جوان مي باشد و تنها از اواخر قرن نوزدهم بصورت يك علم تجربي به منظور مطالعه علمي رفتار در آمد. از اين جهت عليرغم گذشته فلسفي و باستاني بسيار طولاني آن تاريخچه علمي بسيار كوتاهي دارد .مع الوصف در اين مدت قليل گامهاي بسيار مهمي در زمينه اشاعه مبادي علمي آن برداشته شده به طوريكه امروزه يكي از مهمترين و قابل توجه ترين علوم بشري مي باشد .
سرفصل :
تعريف روانشناسي
ظهور روانشناسي تجربي
مكاتب روانشناسي
موضوع علم روانشناسي
مفهوم نظريه علمي
كيفيت رفتار
متغيرهاي مستقل و وابسته
روان شناسي به عنوان يك حرفه (شغل)
ارتباط روانشناسي با ساير رشته ها
اساس زيستي رفتار
كيفيت توارث و محيط
كيفيت رفتار غريزي
محدوديت هاي رشد رفتار از نظر تكامل
شرايط عمومي رشد و نمود
رشد و تكامل قبل از تولد
حساسيت و بازتاب ها
كيفيت رشد و پختگي
رشد ادراك
رشد هوش و قواي عقلاني
ياخته عصبي (نورورن )
روشهاي مطالعه فعالي هاي مغزي
يادگيري انتخابي
شبكه عصبي و نقش آن در هيجانات
حواس و پديده هاي مخصوص آنها