واژه اي كه بنام (روانشناسي) براي شناساندن علم مطالعه و بررسي رفتار رواج يافته ترجمه لغت پسيكولوژي ( يا با تلفظ انگليسي سايكالاجي) مي باشد كه در اصل از دو كلمه يوناني پسيكه به معني روح و روان و لوگوس به مفهوم تحقيق و بيان مشتق شده است. پسيكه مفاهيم متعدد دارد. برخي آن را به معني ديگر روان تفسير نموده اند. اين كلمه نام يكي از خدايان افسانه اي يونان قديم بوده كه در ابتدا زندگي بشري و فنا پذير داشته بعدا در زمره خدايان در آمده و جاودان گرديد. كيفيت روح يا روان نيز ناشي از افسانه جاوداني پسيكه مي باشد .بنابر كيفيت فوق ترديدي نيست دانش روانشناسي داراي تاريخچه طولاني فلسفي و باستاني است و آغاز آن از زمان شناخت بشر وسيله خودش و آشنائي او به كيفيات و حالات رفتاري خود و نسبت به محيط و اجزاء سازنده آن مي باشد واين تاريخچه جنبه كاملا فلسفي داشته و شرايط يك عالم تجربي را نداشت زيرا روانشناسي دانشي نوين و جوان مي باشد و تنها از اواخر قرن نوزدهم بصورت يك علم تجربي به منظور مطالعه علمي رفتار در آمد. از اين جهت عليرغم گذشته فلسفي و باستاني بسيار طولاني آن تاريخچه علمي بسيار كوتاهي دارد .مع الوصف در اين مدت قليل گامهاي بسيار مهمي در زمينه اشاعه مبادي علمي آن برداشته شده به طوريكه امروزه يكي از مهمترين و قابل توجه ترين علوم بشري مي باشد .
سرفصل :
تعريف روانشناسي
ظهور روانشناسي تجربي
مكاتب روانشناسي
موضوع علم روانشناسي
مفهوم نظريه علمي
كيفيت رفتار
متغيرهاي مستقل و وابسته
روان شناسي به عنوان يك حرفه (شغل)
ارتباط روانشناسي با ساير رشته ها
اساس زيستي رفتار
كيفيت توارث و محيط
كيفيت رفتار غريزي
محدوديت هاي رشد رفتار از نظر تكامل
شرايط عمومي رشد و نمود
رشد و تكامل قبل از تولد
حساسيت و بازتاب ها
كيفيت رشد و پختگي
رشد ادراك
رشد هوش و قواي عقلاني
ياخته عصبي (نورورن )
روشهاي مطالعه فعالي هاي مغزي
يادگيري انتخابي
شبكه عصبي و نقش آن در هيجانات
حواس و پديده هاي مخصوص آنها